Deze morgen mochten we toch niet te lang blijven liggen...
Een ontbijtbuffet wachtte op ons in de Iep.
Na het maken van ons lunchpakket namen we terug de fiets richting Zonnebeke. Langs mooie, glooiende wegen fietsten we doorheen de geschiedenis van WOI.
In Memorial Passchendaele Park fietsten we door herdenkingstuintjes.
We hebben nog nooit zo stil gefietst. De groep toonde eerbied en respect.
Dit namen ze mee doorheen het bezoek aan het Memorial Passchendaele Museum.
We hebben nog nooit zo stil gefietst. De groep toonde eerbied en respect.
Dit namen ze mee doorheen het bezoek aan het Memorial Passchendaele Museum.
Een helm dragen, een geweer vasthouden, de geur van mosterdgas, het leven in een dug-out, loopgraven... we konden het aan den lijve ondervinden.
Op de weg maakten we een tussenstop bij Brothers in Arms. Het was een indrukwekkende en tegelijk ingetogen ervaring. De plek ademt geschiedenis en herinnert ons aan gebeurtenissen die nog altijd voelbaar zijn, zelfs na al die jaren.
We werden stil toen we ons realiseerden dat het hier, in de nabijheid van deze plek, was dat Jack en Jim afscheid van elkaar namen.
Bij aankomst in de jeugdherberg waren de zesdejaars onder de indruk van alles wat ze onderweg hadden gezien. Ideaal om even tot rust te komen.
Om 20u werden we uitgenodigd tijdens de Last Post-ceremonie.
Een grote eer voor Kaat, Ilan en Kasper om onze zelfgemaakte krans met meer dan 50 bloemetjes onder de Menenpoort te leggen.
Na een drukke dag konden we ons tenslotte uitleven tijdens een spelletje bowling.
Een ferme dag!
